Week 6, Omdat neutraliteit geen optie is
De weken rond 4 en 5 mei staan in Nederland in het teken van herdenking. Dit jaar geen massa’s mensen maar stille persoonlijke momenten van herinneren en betekenis geven. Terugkijkend op oorlogen en andere grote crises realiseer ik me hoe belangrijk het is om stelling te nemen. Met de kennis van nu vind ik het moeilijk te begrijpen dat niet meer mensen stelling namen en in actie kwamen tijdens bijvoorbeeld de Bankencrisis van 2008. Stel dat we dat wel gedaan hadden zou er dan nu iets veranderd zijn? Tegelijkertijd, als ik eerlijk ben, vind ik het zelf ook moeilijk om in het oog van de orkaan te weten wat het juiste is.
De impact van Corona
Ik vind het in deze tijd van de Corona-crisis niet makkelijk om de potentiele impact op bijna alle domeinen te doorgronden. Als je ergens middenin zit is het moeilijk om alles te overzien, om alles af te wegen en in samenhang te begrijpen.
Hoe ga ik om met elkaar tegensprekende verhalen ingegeven door verschillende wereldbeelden, visies, disciplines en sectoren? Hoe beoordeel ik een situatie waar waarin propaganda, nepnieuws, waarden, betekenis en feiten door elkaar lopen? Hoe plaats ik mijn eigen verlangens ten opzichte van wat goed is voor het geheel? En toch is het juist in tijden van grote onzekerheid of grote crisis belangrijk om ergens voor te staan of aan bij te dragen. Ik wil in deze Coronacrisis niet neutraal blijven. Daarvoor staat er teveel op het spel. Ik wil stelling nemen over hoe verder en dan liefst in samenhang met de andere grote thema’s van deze tijd zoals sociale en culturele ongelijkheid en de destructie van ons ecologische systeem.