Broodje kroket
“Op woensdag aten we vroeger thuis altijd een broodje kroket. Feest voor mij en mijn broertje. Later hoorde ik van mijn moeder dat ze dat deed om te besparen. Dat broodje kroket was één maaltijd die haar niet zoveel geld kostte. Mijn moeder was alleenstaand en moest ieder dubbeltje omdraaien. Af en toe had ze een gesprek op onze school. Als oudste begreep ik dat die gesprekken over geld gingen. Over hoe het schoolgeld dit jaar weer betaald moest worden. Ik bewonderde hoe ze alles draaiende hield op een krap budget. Maar ik wist ook: dat wil ik later niet voor mijn gezin en voor mezelf.
Mijn man is mijn grote liefde. Maar hij is ook materialistischer dan ik. Toen we net samen waren, stonden we samen in een winkel naar een enorme tv te kijken. Zo een met een lichtje achterin, waardoor de muur meekleurt. Hij wilde er dolgraag een hebben. Ik schrok van de prijs: daar deed mijn moeder drie maanden van leven. Ondanks wat tegensputteren ging de tv toch mee naar huis. Ook dure hobby’s kostten een hoop geld. Sleutelen aan auto’s. Miniatuurvrachtwagens in elkaar zetten. Ongemerkt ging er meer geld uit dan we door hadden. Sparen lukte amper nog.