Klein maar fijn en verstopt in het miljardengeweld

Mijn favoriete maatregel uit de Miljoenennota is geen groot nieuws: hij stond al gewoon in het regeerakkoord, op bladzijde 28. En hij kost maar 65 miljoen in 2020. Je zou hem dus gemakkelijk over het hoofd zien tussen al het miljardengeweld voor middeninkomens en tegen woningnood. Dat zijn ook geen misse maatregelen overigens: de hoge prijsdruk op de woningmarkt vraagt om urgente actie om nieuwbouw aan te jagen. En het is hoog tijd dat het besteedbaar inkomen van middeninkomens overtuigend de weg omhoog vindt. Bovendien is de lastenverlichting voor werkenden positief voor het groeivermogen van Nederland op lange termijn. Het zorgt er namelijk voor dat meer werken meer gaat lonen, en vergroot op die manier hopelijk het arbeidsaanbod. Het kost wel wat, dat moet ook gezegd worden.

En laat het kabinet op datzelfde punt nou toch een andere, veel minder kostbare maar wél betekenisvolle stap doen in deze Miljoenennota. Het ligt namelijk voor de hand om voor een groter arbeidsaanbod te putten uit het enorme Nederlandse potentieel van onbenutte vrouwelijke arbeid. Helaas staat daaraan de Nederlandse deeltijdcultuur in de weg. Vergeleken met andere Europese landen werken in Nederland relatief veel vrouwen. Maar driekwart van hen doet dat in deeltijd, terwijl in alle andere EU-landen de meerderheid van de werkende vrouwen fulltime werkt. Vorige week nog kwam het CPB met onderzoek dat liet zien dat vrouwen er na de geboorte van hun eerste kind een schokkende 40 procent in inkomen op achteruit gaan, vooral doordat zij minder uren gaan werken.

In de Miljoenennota 2020 introduceert het kabinet een, (deels) door het UWV betaald, geboorteverlof voor partners van vijf weken. Met deze maatregel stelt het kabinet de vanzelfsprekendheid ter discussie waarmee Nederlandse ouders vanaf het prille begin de zorg voor hun kinderen vooral bij moeders neerleggen. Daarmee wordt het verdienpotentieel van moeders ondermijnd én daarmee ook het groeipotentieel van Nederland. Van vijf weken betaald partnerverlof is geen direct spectaculair effect te verwachten op het aantal uren dat vrouwen werken. Maar het kan wel bijdragen aan een hoognodige cultuurverandering en dat voor een relatief bescheiden bedrag. Met een kostenpost van ‘slechts’ 65 miljoen voor 2020, oplopend tot 180 miljoen structureel, geeft het kabinet in deze Miljoenennota dus toch maar vast een klein maar fijn voorschot op een serieuze groeiagenda voor Nederland.

Deze column is eerder verschenen op RTL Z/Opinie, 18 september 2019