Meepraten over de oplossingen voor de klimaatcrisis: Groepsdirectielid Berry Marttin over zijn bezoek aan COP27

Dinsdag reisde hij af naar Egypte en zijn agenda voor de dagen dat hij daar bij de COP 27 is, staat van ’s morgens vroeg tot ’s avond laat volgeboekt met afspraken. En komend weekend sluit hij zijn bezoek af als spreker bij een van de plenaire sessies. Berry Marttin ziet zijn volle agenda vooral als goed nieuws. “Rabobank is in heel veel onderdelen van het programma vertegenwoordigd. We moeten hier zijn om mee te praten en op internationaal niveau gezamenlijk besluiten te nemen over de oplossingen voor de klimaatcrisis.”

Natuurlijk voelt ook hij de druk van de buitenwereld die op de conferentie staat en weet hij ook dat de twaalf dagen durende top in Sharm El-Sheikh geen Parijs-achtige euforie zal bewerkstellingen. De wereld worstelt met een oorlog in Oekraïne, in Nederland is er het grote stikstofdossier dat het kabinet bezighoudt. Toch hoopt Berry Marttin wel straks thuis terug te keren met een goed en hoopvol gevoel. “De naam van de COP, ‘Convention of Parties’, zegt het al: het gaat over bij elkaar komen en iets vooruit duwen, elkaar inspireren en kijken waar we elkaar kunnen helpen. Bij dat proces wil je als Rabobank aanwezig zijn zodat je de kans krijgt om je stem te laten horen”, zegt hij.

Rabobank is als vooraanstaande Food & Agri bank een belangrijke speler bij de voedseltransitie die een belangrijk onderdeel is van de klimaattop. “Wij worden gezien als financier die deel uitmaakt van de oplossingen die een rol spelen in de transitie”, vertelt Marttin. Hij wijst in dit kader op het werk dat Rabobank op wereldschaal doet rond bijvoorbeeld regeneratieve landbouw, een productiemethode waarbij natuurlijke hulpbronnen worden versterkt in plaats van uitgeput. Deze methode richt zich vooral op verbetering van de bodemkwaliteit. “Een gezonde bodem zorgt ervoor dat we meer voedsel kunnen halen uit landbouwgrond en dat is van groot belang voor de voedselvoorziening. Uiteindelijk draait alles er om dat we straks 10 miljard monden kunnen voeden op deze planeet. Daarom hebben we sinds vorig jaar bij de VN Wereldvoedseltop veel geïnvesteerd in een wereldwijde Resolutie die ‘Soil Health’, de gezondheid van onze bodem, als een investeringswaardige asset ziet.”

De crux bij deze top zit volgens Marttin in de gedachte dat de wereld “langs de paden van reductie en adaptatie gaat leven. Mondiaal gezien moeten we naar Net Zero, zo snel mogelijk, en liever nog naar Natuur Positief. De samenleving zal meer klimaatbestendig moeten worden. De ideeën over hoe we daar komen, wisselen we hier uit.” De afgelopen jaren heeft Rabobank, vertelt hij, al veel voor elkaar gekregen bij dit soort internationale bijeenkomsten. Onderwerpen als voedselverspilling, ‘klimaatslimme’ landbouw met bijvoorbeeld minder watergebruik en aanpassing van teelten en de erkenning van de werkelijke waarde van voedsel (‘True Value of Food’) staan mede dankzij de bank hoog op de agenda. “Dat zijn praktische oplossingen die nodig zijn in de voedselketen om de voetafdruk te verlagen die economische activiteiten achterlaten. De samenleving - en daarmee ook onze klanten en wij als bank - staat voor een enorme uitdaging en daar willen we dus over blijven meedenken.”

Natuurlijk wil hij concrete resultaten voor elkaar krijgen, want ook Marttin ziet hoe hoog de nood is op deze aarde. Maar hij wil de verwachtingen ook wat temperen. “Als je te stoer gaat doen, raak je snel geïsoleerd”, zegt hij. “Deze beweging naar Net Zero, en meer doen aan klimaatadaptatie, krijg je alleen voor elkaar als je gezamenlijk optrekt.”

Dat is heldere taal voor een doorgewinterde diplomaat als Marttin, die al jaren dit soort conferenties bezoekt voor de bank. Maar hoe kijkt hij aan tegen de groeiende onrust van de jonge generatie, die zich dit weekend nog op Schiphol aan privéjets vastklonk om te protesteren tegen de gebrekkige daadkracht van de wereldleiders waarvan een groot deel nu in Egypte is? “Natuurlijk zie ik hun ongeduld, en dat is ook terecht. Maar de wereld is te complex om dit zo even op te lossen. Daarom is voor mij de True Value of Food zo belangrijk: wanneer durven we door te berekenen wat iets werkelijk kost maar juist voor de toekomstige generatie zo’n duur prijskaartje is? We hebben veel welvaart gekregen zonder ooit echt te betalen voor de natuur die daarvoor werd opgeofferd. Die welvaart in de wereld is niet gebaseerd op de werkelijke prijs die we daarvoor hadden moeten betalen. Laten we daar nu, samen met de jongeren die ook aanwezig zijn op deze COP, al oplossingen voor bedenken.”