‘Ik leef in de sfeer van mijn vader. Dit is voor mij zo’n mooi en dankbaar werk'

Maar dat is niet alles. Met de stichting zet ze ook het levenswerk voort van haar ruim tweeënhalf jaar geleden overleden pleegvader Gerrit Poels. Hij stond in Tilburg en omgeving ook wel bekend als de ‘broodpater’. ‘Wij helpen mensen zonder daar iets voor terug te vragen. Dat geeft ze het gevoel dat ze er mogen zijn.’

Het is alweer een paar jaar geleden, maar Hülya Özdemir is het nooit vergeten. Nog steeds ziet ze de dakloze man voor zich die bij Stichting Broodnodig een gratis maaltijd kwam halen. Hij droeg kapotte kleding, had een verwilderde baard en zijn blik was naar de grond gericht.

‘Hij voelde zich geen mens’, zegt Özdemir. Maar nadat de man een paar dagen achter elkaar was komen eten, zag ze hem opfleuren. Hij had zich geschoren, andere kleren aan en er was een twinkeling in zijn ogen te ontwaren. ‘Je kon letterlijk zien wat het met iemand doet als hij gewoon basisvoedsel krijgt en ergens een keer niet wordt weg­gestuurd. Gewoon mens kan zijn.’

In deze tijd van het jaar staan we vaker stil bij hoe we iets voor een ander kunnen betekenen. Dit verhaal laat zien hoe belangrijk dat is – niet alleen nu, maar elke dag. Lees het volledige artikel hier.