Hoe Autotaalglas versnelt naar een duurzame toekomst

Autotaalglas maakt werk van verduurzaming. Met 54 vestigingen door heel Nederland liggen er kansen in energieverbruik, afvalverwerking en circulaire ketensamenwerking. Maurice D’haene werd twee jaar geleden aangesteld als eerste programmamanager duurzaamheid van het bedrijf dat autoruiten repareert en vervangt. Zijn motivatie is persoonlijk, maar zijn aanpak is vooral praktisch en doelgericht.

Voor Tilburger Maurice D’haene (53) is duurzaamheid geen modewoord, maar een houding die diep verweven is met hoe hij naar de wereld kijkt. Hij omschrijft zichzelf als iemand met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel. ‘Als er ergens onrecht is, voel ik dat letterlijk in mijn lijf en wil ik er wat aan doen.’ Zo is hij al bijna tien jaar peetvader van een weesolifant in Afrika en was hij kandidaat-raadslid in Geertruidenberg, waar hij zich fel uitsprak tegen bedrijvigheid in een natuurgebied. ‘Voor mij betekent duurzaamheid dat je toekomstbestendig bezig bent’, vertelt hij op het hoofdkantoor van Autotaalglas in Tilburg.

Na een vroegtijdig gestaakte rechtenstudie rolde D’haene het bedrijfsleven in. Hij werkte onder meer bij pakketbezorger DHL, studeerde bedrijfskunde en projectmanagement in de avonduren, was leidinggevende bij Rabobank Amerstreek en hielp wetenschappers van Tilburg University om hun academische kennis naar de markt en de maatschappij te brengen. Ruim drie jaar geleden kwam hij bij Autotaalglas, eerst als interim-projectmanager, twee jaar geleden kreeg hij een nieuwe rol: programmamanager duurzaamheid. Een functie die precies past bij zijn ervaring in organisatieontwikkeling, analyse en communicatie.

‘Als programmamanager duurzaamheid kan ik enerzijds heel analytisch aan de slag met allerlei rapportages op het gebied van resources en management, anderzijds sta ik op de bühne en vertel ik onze stakeholders over de sociale aspecten van verantwoord ondernemen.’ Zijn werkzaamheden zijn divers: verschillende mensen betrekken, resultaten inzichtelijk maken en een verhaal neerzetten dat motiveert.

Autotaalglas heeft 54 vestigingen verspreid door heel Nederland, waar klanten terechtkunnen voor reparatie of vervanging van autoruiten. Duurzaamheid speelde er al langer een rol: klanten krijgen bijvoorbeeld een elektrische Mini Cooper mee als vervangend vervoer, en het repareren van ruitschade bespaart materiaal en CO₂-uitstoot. Toch zag D’haene dat er meer mogelijk was, juist dankzij het grote netwerk van franchisenemers.

Sinds de Europese Commissie de Green Deal lanceerde, moeten grote bedrijven rapporteren op milieu, sociale en governance-aspecten. Autotaalglas valt daar formeel niet onder, maar veel van hun partners wel. ‘En dus proberen wij ook ons bedrijf in te richten alsof we die rapportageverplichting hebben’, zegt D’haene. Dat betekent onder meer dat het bedrijf in kaart brengt wat het doet op het gebied van CO₂, afvalstromen, diversiteit, inclusie en cybersecurity.

Een van zijn eerste grote projecten was het laten uitvoeren van energiescans bij alle vestigingen. ‘Wat doen we al en wat is nog mogelijk?’ Met een centraal dashboard monitort Autotaalglas sindsdien de voortgang. Resultaten worden vertaald naar concrete CO₂-besparing. ‘Zo maken we onze duurzame stappen inzichtelijk.’

Ook in afvalverwerking liggen kansen. Autotaalglas vervangt jaarlijks duizenden autoruiten, waarbij grote hoeveelheden glas en kunststoffolie vrijkomen. Het glas kan wegens veiligheidseisen niet worden hergebruikt in nieuwe autoruiten, maar krijgt een tweede leven als fles en verpakking. De PVB-folie wordt verwerkt tot materialen die bijvoorbeeld in museumvloeren worden gebruikt of als zachte ondergrond op speelplaatsen fungeren. De markt is volop in ontwikkeling. ‘De komende tijd proberen we nog een ludieke toepassing te vinden’, zegt D’haene. In zijn kantoor staat een kunstwerk van afvalglas van de Dutch Design Week als zichtbare herinnering aan die zoektocht.

De kracht én uitdaging van werken met franchisenemers is dat elke vestiging anders is. Sommige ondernemers hebben al zonnepanelen, ledverlichting en een warmtepomp, anderen staan nog aan het begin. Zijn rol is dan niet controleren, maar faciliteren. Goede voorbeelden helpen daarbij. ‘Op het dak van het pand in Utrecht bijvoorbeeld liggen zoveel zonnepanelen dat het pand daar een negatief energieverbruik heeft. Die ondernemer zette een display neer naast het koffieapparaat waarop klanten live kunnen meekijken naar de energie die erin en eruit gaat. Ze zijn trots op wat ze hebben neergezet. En terecht.’

Autotaalglas werkt al vele jaren samen met Rabobank. Die samenwerking richtte zich aanvankelijk vooral op financiële processen, maar speelt inmiddels ook een rol in het mogelijk maken van de duurzaamheidsambities binnen het netwerk. Ellen Verhoeven, accountmanager Grootzakelijk bij Rabobank, legt uit dat de bank onder meer helpt bij het inrichten van het betalingsverkeer. Rabobank adviseert daarnaast over het beheer van creditgelden en gaat actief het gesprek aan zodra er ontwikkelingen zijn. ‘Wij benaderen Autotaalglas proactief om dingen door te spreken’, vertelt Verhoeven. ‘En is er iets aan de hand, dan weten zij ons te vinden.’

Op dit moment verkennen Autotaalglas en Rabobank samen de mogelijkheden voor zogeheten arrangementen: financierings- en verzekeringsoplossingen binnen één kader voor franchisenemers. Door die afspraken centraal te organiseren, kunnen ondernemers binnen het netwerk laagdrempelig investeren in bijvoorbeeld energiebesparing en circulaire oplossingen. Verhoeven: ‘Een proces dat begon met elektrische auto’s is nu zo ver dat iemand zich hier fulltime voor inzet. Een aantal jaar geleden was dat nog ondenkbaar.’

Maurice D’haene gaat door met zijn missie om van Autotaalglas een nog duurzamer bedrijf te maken. Zo wil hij restafval tot een minimum beperken en zou hij bij de bouw van nieuwe vestigingen graag een duurzaamheidsexpert inzetten voor besparingsmaatregelen. Op microniveau draagt hij zelf ook een steentje bij. ‘Een tijd geleden ben ik twee keer per dag een rondje gaan lopen rond het hoofdkantoor hier in Tilburg, een wandeling van zo’n twaalf minuten. De groep collega’s die dat voorbeeld volgt, wordt steeds groter. Ook dat is een voorbeeld van duurzaam werkgeverschap.’