“Duurzaamheid is onze belangrijkste bijzaak”
Stichting Triathlon Rosmalen kijkt verder dan sportieve prestaties

Herbruikbare spinners in plaats van steeds weer tiewraps om borden op te hangen. Dat was destijds de eerste, onopvallende stap van Stichting Triathlon Rosmalen om het milieu te sparen. Mede dankzij Rabobank was het tijdens de laatste triatlon overal zó schoon dat het sporters en publiek niet meer kon ontgaan: deze organisatie gaat voor sportieve én duurzame prestaties.
“Als je een evenement op poten wil zetten, moet je aan de slag met de organisatie, maar ook met financiën, vrijwilligers, veiligheid en kwaliteit. Heel eerlijk: de eerste jaren stond duurzaamheid niet bovenaan ons lijstje”, vertelt Hans de Wit. Hij is bestuurslid van de Stichting Triathlon Rosmalen, en was één van initiatiefnemers die het evenement in 2018 na jarenlange afwezigheid nieuw leven inblies.
Lokaal inkopen
“De hotelwereld had met Green Key al een duurzaamheidskeurmerk. Tijdens de coronapandemie had ik de tijd om hun self assesment te doen en te bepalen waar wij als triatlonorganisatie stonden”, vertelt Hans. Vervolgens maakte hij een plan samen met vrijwilliger Gerard Versteeg, die binnen de stichting verantwoordelijk is voor het parc fermé: de plek waar de fietsen van de triatleten klaarstaan na het zwemmen. “Op sommige punten bleken we het al goed te doen”, vult Gerard aan. “Onze dranghekken kwamen bijvoorbeeld van de gemeente ’s-Hertogenbosch. Als je die uit Groningen laat komen, zorgt het transport voor onnodig veel CO-uitstoot. Lokaal inkopen heeft altijd de voorkeur.”
Minder afval
”We vroegen de certificeringen op van leveranciers om te checken hoe duurzaam zij werkten. En we stelden onszelf veel kritisch vragen”, gaat Hans verder. “Konden we bijvoorbeeld een kleiner aggregaat gebruiken voor onze energievoorziening? Ook die tiewraps vielen in de categorie ‘laaghangend fruit’. Eenmaal kapot geknipt belandden ladingen van die dingen elk jaar bij het vuilnis. En er bleven er altijd wel een paar achter in de natuur. Door te investeren in een herbruikbaar alternatief - herbruikbare spinners - produceren we nu stukken minder afval.”
Sponsors enthousiast
“Als je overal bij stilstaat, zijn er ineens heel veel van dat soort verbeterpunten. Toch moesten we onze medeorganisatoren zien te overtuigen”, aldus Gerard. “Op extra regels zit namelijk niemand te wachten”, verduidelijkt Hans. ”Duurzaamheid wordt vaak gezien als ‘lastig’, terwijl het dingen ook eenvoudiger kan maken. Zo houden we onze triatlon midden in een woonwijk. Minder afval betekent: minder overlast voor de buurt. Dat is goed voor ons imago en is aantrekkelijk voor sponsors. Die verhogen hun budgetten juist!”
Titel ‘duurzaamste event’
Ook bij de gemeente staat het thema inmiddels op de agenda. “In de toekomst gaat ’s-Hertogenbosch de belasting op mens, milieu en omgeving meewegen bij het verlenen van evenementenvergunningen. Omdat we al vooroplopen, maken we ons daar niet erg druk om”, vertelt Hans. “Bovendien heeft de gemeente ons en tien andere belangrijke evenementen uitgekozen voor een begeleidingstraject door consultants van Green Leisure. Zij hebben ons helemaal doorgezaagd. Zelfs over de enveloppen die we gebruiken, kregen we vragen. Naderhand zijn we uitgeroepen tot duurzaamste event van ’s-Hertogenbosch. Prachtig natuurlijk. Maar hun rapport met aanbevelingen was voor ons nog waardevoller. Vooral qua communicatie konden we extra stappen zetten.”
Duurzaamheidsbijdrage Rabobank
Met het rapport onder zijn arm stapte Hans naar Rabobank. Hij zit zelf in de ledenraad en weet hoeveel belang de bank hecht aan zowel duurzaamheid als het stimuleren van lokale initiatieven. “Vorig jaar mocht elke lokale Rabobank extra geld weggeven vanwege het 125-jarig bestaan. Ook wij kregen zo’n ‘Coöperatieve Duurzaamheidsbijdrage’ van enkele duizenden euro’s. Geweldig, want daarmee konden we een leenbekersysteem opzetten.”
Nóg minder afval
“Bij de laatste triatlon in juni hebben we bekers gehuurd en ingezameld”, vertelt Gerard. “Het effect was groot: het was overal zó schoon.” Hans: “Door helder te communiceren, hebben we ons breuk- en verliespercentage bovendien weten te beperken tot vier procent, terwijl tien procent gangbaar is. Dat scheelt afval én geld.”
Waterbar
Voor de vrijwilligers was er een waterbar. Hans: “Zonder hun hulp kunnen we de triatlon onmogelijk organiseren, dus we zorgen altijd voor lekker eten en drinken. Voorheen kregen ze flesjes drinken mee voor op hun post, maar dat leverde afval op en daar wilden we van af. Omdat een leenbeker geen alternatief is, hebben we mooie bidons laten maken. Dat waren gewilde gadgets. En we hebben een waterbar neergezet met water in allerlei smaken. Daar konden vrijwilligers hun bidons eindeloos bijvullen. Het was een regelrechte hit.”
Ervaringen delen
Wat Hans en Gerard nog meer willen oppakken? Hans: “Er mislukt ook wel eens wat. Daarom wil ik alle ervaringen delen met andere evenementenorganisatoren. Onder andere via de ledenraad van Rabobank heb ik een groot netwerk opgebouwd. Zo kan ik iets terugdoen.”
Juiste evenwicht
Gerard oppert: “Sporters stimuleren om eigen bekers mee te nemen? Dat is bij hardloopwedstrijden al vrij gebruikelijk, maar bij de triatlon gek genoeg nog niet. Dat is wel iets wat de sporters raakt, en we hebben gemerkt dat duurzame maatregelen bij andere kernteamleden daardoor gevoeliger liggen. Hans en ik zijn zelf geen triatleten, dat speelt dan mee.” Volgens Hans is die discussie juist goed. “Dat zorgt voor evenwicht. Het duurzaamste is: niks organiseren. Maar we willen natuurlijk wel sportief bezig blijven. Duurzaamheid is dus onze belangrijkste bijzaak.”