Rabo ClubSupport

Met Rabo ClubSupport ondersteunt Rabobank verenigingen en stichtingen die onze samenleving sterker maken. Want clubs zijn onmisbaar. Ze brengen mensen samen, stimuleren talentontwikkeling en zorgen voor verbinding in de buurt. Of het nu gaat om sport, cultuur, natuur of welzijn, deze clubs leveren een waardevolle bijdrage aan een leefbare en inclusieve lokale leefomgeving.

Rabo ClubSupport helpt clubs niet alleen met een financiële bijdrage, maar ook met kennis en netwerk. Zo kunnen zij blijven doen waar ze goed in zijn én zich verder ontwikkelen. Leden van Rabobank bepalen via hun stem welke clubs een bijdrage ontvangen. Zo zorgen we er samen voor dat het geld terechtkomt waar het het meeste verschil maakt.

Door te investeren in wat mensen lokaal verbindt, bouwen we samen aan een sterkere samenleving.

Lokale verhalen uit Rabo&Co

Biologische groenten voor de Voedselbank

Op het erf van Bart Jan Krouwel en Ineke Derkzen in Didam is een groentetuin ingericht speciaal voor de Voedselbank. Elke vrijdagochtend verzamelen zich hier zo’n twintig vrijwilligers om de biologische tuin onkruidvrij te maken, groente te oogsten en nieuwe planten te poten. Voedselbank Montferland krijgt wekelijks kratten vol verse biologische groente voor de cliënten. ‘Verse groente is vaak een groot probleem bij andere Voedselbanken’, zegt Bart Jan, initiator van de groentetuin. ‘Er is veel te weinig.’

Aan een landweg in het Gelderse Didam ligt een uitgestrekt stuk land. Struiken en hagen delen het perceel op in verschillende stukken. Achter een hoge haag is een groep van ruim vijftien mensen met kruiwagens, schoffels en harken aan het werk. Op vrijdagochtend vroeg wordt de oogst binnengehaald. Stipt om negen uur vertrekt de wagen met aanhanger, gevuld met allerlei verse groenten, richting het distributiepunt van Voedselbank Montferland in Didam.

Er zijn maar weinig Voedselbanken die een eigen groentetuin hebben, vertelt Bart Jan Krouwel (78). Samen met zijn vrouw Ineke Derkzen (72) beheert en onderhoudt hij de groentetuin achter hun huis. ‘We hebben hier bijna zes hectare grond. Daarvan hebben we 2.500 vierkante meter ingeruimd voor de groentetuin.’

Bart Jan en Ineke leerden elkaar kennen tijdens hun werk bij Rabobank, jaren geleden. Na hun pensionering verhuisden ze van Hilversum naar Didam. ‘Het was altijd mijn droom om op een boerderij in de buurt van Doetinchem te wonen. Dat kon toen eindelijk en gelukkig wilde Ineke met me mee.’

Broccoli of bloemkool
Het huis met het grote perceel leent zich voor verschillende activiteiten. Krouwel laat een meertje zien, met een houten vlonder, verscholen tussen struiken. ‘Een enkele keer heeft deze plek gediend als trouwlocatie.’ Iets dichter bij het huis staan houten schuren. Op omheinde stukken grond lopen ezels, geiten en kippen. ‘We vangen afgedankte dieren op’, legt Derkzen uit. ‘Hier hebben ze een fijne plek waar ze kunnen blijven.’

Het idee voor de groentetuin kwam acht jaar geleden. ‘De toenmalige burgemeester vroeg het ons’, vertelt Krouwel. ‘Tot die tijd had één van de lokale schutterijen het gedaan, maar die hield ermee op. ‘Het leek ons wel mooi. We hebben hier genoeg ruimte, het is fijn om buiten te werken en we zijn blij dat we op deze manier iets voor anderen kunnen betekenen.’

Dit jaar werd er voor de achtste keer groente verbouwd. ‘We hebben de moestuin verdeeld in vijf vakken’, legt Derkzen uit. ‘Dat is nodig voor het wisselteelt-principe. Elk jaar wordt op elk perceel een ander gewas verbouwd. Alle groenten worden biologisch geteeld. We spuiten niet, wieden veel en gebruiken geen kunstmest. Omdat we geen bestrijdingsmiddelen gebruiken, gaan we ongedierte op een natuurlijke manier te lijf. We hebben nu bijvoorbeeld coloradokevers in de aardappels. Die pakken we aan met biologische neemolie.’

Elke vrijdag komen er zo’n twintig vrijwilligers helpen, en als het lukt ook op dinsdagavond. Ze oogsten groenten en elke twee of drie weken worden er nieuwe plantjes in de grond gezet. Er staan bladgroenten, zoals sla en andijvie, verschillende soorten kool, aardappelen, knolgewassen zoals bieten, wortels, pastinaak en witlof, en vruchtgewassen zoals bonen, courgette, pompoen en paprika. ‘We hebben altijd een groentetuin gehad, maar dit is wel van een andere orde’, zegt Derkzen. ‘We overleggen met de Voedselbank waar behoefte aan is en proberen aan de vraag te voldoen. Vaak lukt dat, soms leggen we keuzes voor. Broccoli, bijvoorbeeld, kost net zoveel ruimte als bloemkool. Maar van een bloemkool kan een heel gezin eten, van een klein struikje broccoli niet.’

De vrijwilligers planten soms ook groenten waar minder vraag naar is, maar die goed passen in het wisselteeltschema. ‘Liever een veld met venkel of pastinaak, waar minder vraag naar is, dan het leeg laten staan. Omdat er veel vraag was naar tomaten, hebben we daar een kleine kas voor gebouwd.’

De vrijwilligers zijn intussen druk bezig met het uit de grond halen en wassen van de groenten. De mooiste groenten zijn voor de Voedselbank. De rest mogen de vrijwilligers meenemen. Het regent licht, maar met regenjassen en laarzen is het goed te doen. In kruiwagens gaan de sla, courgettes, bonen, bloemkolen, rode uien en spitskolen naar de spoelplek, waar ze worden schoongemaakt, verpakt in kratten en in de aanhanger gelegd om naar de Voedselbank te worden gebracht.

Winkelconcept
Dat distributiepunt ligt iets verderop. Daar staan ruim tien vrijwilligers klaar om de groenten in ontvangst te nemen. Behalve de groenten zijn er bakken schoolfruit van een basisschool in de buurt, die de vruchten over hebben. En er is een lading brood van een bakker in Doetinchem en eieren van een supermarkt. Gedroogde etenswaren komen ook van supermarkten. ‘Vlees is er soms’, zegt Maartje Kamerbeek. Zij is zowel vrijwilliger bij de Voedselbank Montferland als bij de groentetuin. ‘We krijgen soms een partij vlees van een vervoersbedrijf in ’s-Heerenberg. Alles wordt hier gesorteerd, ook op houdbaarheid, en verdeeld over twee uitgiftepunten, waar het zo snel mogelijk naartoe moet.’

Op dit moment maken bijna honderd gezinnen in de gemeente Montferland gebruik van de Voedselbank. ‘Dat zijn er wel eens meer en ook wel eens minder. We hebben twee distributiepunten om de gezinnen van voedsel te voorzien’, legt Kamerbeek uit. ‘Als er groenten over zijn, gaan die naar de Voedselbanken in Zevenaar en Doetinchem. In de zomer zijn er altijd meer dan voldoende groenten, in de winter is het minder, dan telen we vooral witlof.’

Toen Kamerbeek als vrijwilliger begon, kreeg iedere klant standaard een krat met vijfentwintig producten. ‘Mensen kregen spullen die ze misschien helemaal niet wilden hebben. Daarom hebben we het aangepast. Nu werken we met een winkelconcept, waarbij klanten zelf mogen kiezen.’

Uitgiftepunten
Kamerbeek is blij met de groente. ‘Er zijn maar een paar Voedselbanken met een eigen groentetuin. Voor de andere is het een groot probleem om aan verse groenten te komen. Als het overblijft in supermarkten is het vaak nog maar zeer beperkt houdbaar. Wij kunnen de klanten veel goede, verse, biologische groenten aanbieden.’

Intussen wordt in het distributiepunt hard doorgewerkt om de binnenkomende voorraden te sorteren. Rond 12.15 uur gaat alles in gekoelde bussen naar de twee uitgiftepunten. Daar komen tussen de vijfenveertig en vijftig gezinnen, dus er is veel nodig. Er zijn veel groenten vandaag, dus mensen kunnen grote hoeveelheden meenemen. ‘Een klant krijgt een kaartje met een kleur, afhankelijk van gezinsgrootte’, legt Kamerbeek uit. ‘Rood is één eenpersoonshuishouden, wit is een klein gezin en blauw is een groot gezin. Op basis daarvan mogen klanten een bepaalde hoeveelheid meenemen.’

K3
In de groentetuin zetten de vrijwilligers intussen stoelen in een kring voor de koffie. Een belangrijk moment in de ochtend. ‘We noemen het K3, koffie, koek en kletsen’, lacht Krouwel. ‘Er zijn spritsen en iedereen pakt zelf koffie en thee. Het is altijd heel gezellig.’

Het is geen probleem om vrijwilligers te vinden. ‘Mensen vinden het fijn om hier te werken en iets voor een ander te kunnen doen’, zegt Krouwel. ‘Het is prettig om buiten te werken, maar bovenal is de sfeer heel goed. Iedereen wordt gewaardeerd en gerespecteerd. We werken hier met natuurlijk leiderschap, niet vanuit status, maar vanuit vertrouwen en kennis. Dat is de kracht van de groep.’
Veel vrijwilligers zijn gepensioneerd, een enkeling heeft nog een baan en er werken ook mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Eén keer per jaar is er bij de vijver een barbecue voor alle vrijwilligers.

Ondanks de gezelligheid bij de koffie springt na een kwartier de eerste vrijwilliger weer op. Er is werk aan de winkel. De nieuwe plantjes moeten de grond in.