De risico’s van plastic vragen om innovatie en engagement

Vaak ligt de focus op de schade die plasticafval toebrengt aan het milieu, ofwel het einde van de levenscyclus van plastic. Vorige week echter, kwam het blad Nature met een onderzoek waarbij de gehele keten om plastic te vervaardigen in ogenschouw is genomen en in het bijzonder het begin van de keten. Uit het onderzoek blijkt dat landen die sterk afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen zoals China, India, Zuid-Afrika en Indonesië de meeste CO2-uitstoot hadden voor het vervaardigen van plastic voor de eigen economie maar ook voor de export van plasticmaterialen naar de VS en Europa. Sinds 1995 is deze uitstoot zelfs verviervoudigd. Om de CO2-uitstoot door de productie van plastic te verminderen en het plasticafval probleem op te lossen is meer duurzame energie nodig in het productieproces maar ook technologische innovatie om tot nieuwe slimme en duurzame alternatieven te komen voor plastic.

De non-profit organisatie Ellen MacArthur Foundation, die circulaire economie aanmoedigt, meldde al eerder dat engagement in de gehele keten nodig is op een aantal segmenten. Deze engagement bestaat uit verschillende onderdelen. Allereerst petrochemiebedrijven die plastic vervaardigen vragen over te schakelen naar duurzame innovatieve producten zoals bioplastic. Daarnaast producenten van verpakkingsmaterialen en die van consumptiegoederen die nog steeds veel plastic gebruiken, vragen om over te schakelen naar duurzame en milieuvriendelijke verpakkingen die hergebruik mogelijk maken. En verder meer aandacht voor recycling en afvalverwerking. Uit onderzoek blijkt dat Europa hierbij voorop loopt doordat circa 70% van de bedrijven een beleid heeft voor plasticgebruik en afvalverwerking. In Amerika is dat slechts 25%. Terwijl de VS wel tot één van de grootste gebruikers van single use plastic behoort. Hier valt dus al veel winst te behalen door deze bedrijven erop aan te spreken en over te gaan op duurzame alternatieven voor plastic.

Ook voor beleggers zijn deze engagements met bedrijven waardevol. Exposure naar plastic binnen een beleggingsportefeuille brengt materiele ESG-risico’s met zich mee. Voorbeelden zijn reputatierisico dat bedrijven lopen die eenmalig plastic vervaardigen of gebruiken, maar ook klimaatrisico’s door de uitstoot van CO2 bij het vervaardigen en vervoer van plastic, schade aan het milieu en oceanen door plasticafval met als gevolg verlies van biodiversiteit, maar ook gezondheidsrisico’s door microplastic in consumptiegoederen.

Kansen liggen bij bedrijven die inspelen op deze verduurzaming en vermindering van plastic zoals Tomra. Dit bedrijf faciliteert sortering en recycling van afval en komt veel terug in fondsen die in de circulaire economie beleggen net als producenten van verpakkingsmaterialen zoals Amcor en Mondi, en afvalverwerkers zoals Waste Management en Republic Services.

Goed om te weten. Aan beleggen zijn risico’s verbonden. De waarde van je belegging kan fluctueren. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.