Onrust op de obligatiemarkt door inflatie

De onrust op de obligatiemarkt neemt allesbehalve af. Hoewel de ECB probeert om de verwachtingen enigszins te sussen, lukt het nog niet de rust terug te laten keren. De Move-index, de volatiliteitsgraadmeter op de obligatiemarkt, is alleen tijdens de uitbraak van de pandemie hoger geweest. Daartegenover is de onrust in de aandelenmarkt een stuk minder uitzonderlijk. Volgende maand als de ECB meer duidelijkheid heeft gegeven over het rentepad en de Fed de eerste renteverhoging heeft doorgevoerd, zal dat waarschijnlijk helpen. Vóór beleggers weer in obligaties willen stappen, zal het inflatiebeeld moeten verbeteren. In eerste instantie wordt dit vooral bepaald door de energieprijzen. Met de opleving van de olieprijs naar het hoogste niveau sinds 2014 is het duidelijk dat de inflatie nog wel even hoog blijft. Bovendien nemen ook de voedselprijzen hard toe vanwege gestegen graanprijzen.

Het is echter zaak om door deze volatiele prijscomponenten heen te kijken. Niet omdat de stijging van de energieprijzen geen inflatie zou zijn die geen negatieve invloed heeft en genegeerd zou moeten worden, maar om te zien hoe de onderliggende trend in de prijsontwikkeling is. Daarbij is een groot verschil te zien tussen de VS en de Eurozone. In de VS is de kerninflatie die een jaar geleden nog 1,3% bedroeg, nu gestegen tot 6%. Dat is voor het eerst sinds 1982.

Inflatie is zichtbaar in diensten en huisvesting, zaken die een groot deel van het mandje uitmaken. Met zulke inflatiecijfers is het begrijpelijk dat de lange rente oploopt. De angst is dat dit tot een nieuwe loongolf leidt die ook inflatoir gaat worden. omdat de werkgelegenheid in de VS nog circa 3%-punt lager is dan voor de pandemie was de verwachting dat het mee zou vallen omdat de loonkosten ook gematigd groeiden bij een stuk lagere werkloosheid in het verleden. Maar nu de groei in de VS al terug is op het groeipad van voor de pandemie, terwijl een flink deel van de beroepsbevolking zich niet weer op de arbeidsmarkt heeft gemeld, is er krapte ontstaan.

Het is echter zeker niet zo dat dit een wereldwijd thema is. In de EU is de kerninflatie met 2,3% aanzienlijk minder hoog. De werkloosheid is er in de pandemie lang niet zo opgelopen als in de VS maar in grote delen van de EU is de arbeidsmarkt allesbehalve krap. Signalen daarvan worden alleen in Nederland en Frankrijk opgetekend. De ECB hoef dan ook minder bevreesd te zijn dat het achter de feiten aanloopt wat betreft de prijsontwikkeling. Toch moeten obligatiebeleggers niet te veel hopen op een rentedaling als het meevalt met de rentestappen van de ECB. De lange rente wordt vooral bepaald door de stijging in de VS. Omdat de markt nu al veel renteverhogingen heeft ingeprijsd (elk van de 7 Fed-bijeenkomsten dit jaar en twee keer de ECB), neemt de kans op meevallers wel toe.

Goed om te weten. Aan beleggen zijn risico’s verbonden. De waarde van je belegging kan fluctueren. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.