Seinen niet op groen, ondanks zomerrally

De zomerrally vormt voor ons geen directe aanleiding om het risico in de portefeuille aan te passen. De onverwacht sterke opleving op de beurzen sinds juli van +14% voor de wereldindex, ondanks de verslechtering van het economisch momentum, is toe te schrijven aan een aantal factoren. Een van de belangrijkste aanjagers is de ontwikkeling van de verwachte rente.

Waar in de eerste helft van het jaar de herhaaldelijk naar boven bijgestelde renteverwachtingen in de markt zowel de aandelen- als obligatiekoersen sterk onder druk zetten, zien we sinds de zomer een omgekeerd effect. Beleggers verwachten namelijk dat de Amerikaanse centrale bank (Fed) de rente vanaf maart volgend jaar gaat verlagen. Dit impliceert dat de Fed al heel snel weer de financiële condities gaat verruimen. De bewegingen op de aandelen- en kredietmarkten lijken hierop voor te sorteren.

De reden hiervoor is dat de inflatiedruk vermindert. De afname van het economisch momentum voedt dit proces. Paradoxaal genoeg waren de signalen van economische verzwakking juist gunstig voor de markt. Deze geven aan dat de druk van de ketel raakt en dat de inflatie niet langer alsmaar blijft toenemen. Dat heeft dan weer gunstige gevolgen voor het monetaire beleid. Er zijn allerlei signalen dat de inflatiedruk voorbij zijn piek is: van sterk gedaalde grondstoffenprijzen en afnemende problemen in de toeleveringsketens tot verslechtering van de economische sentimentsdata.

Waar tot aan de zomer geluiden over een recessie alsmaar sterker zijn geworden (bijvoorbeeld oplopende voorraden en meer plannen voor personeelsreductie), hebben beleggers inmiddels hun groeiverwachtingen aangepast. Hierdoor werden ze niet langer negatief verrast door de economische cijfers. Die waren niet per se goed, maar overwegend minder slecht dan gevreesd. Ook de bedrijfscijfers over het tweede kwartaal vielen mee.

Het effect dat dan ook vooral gedomineerd heeft, is de omslag van een verwacht verkrappend beleid naar een versoepelend beleid. Dit uit zich in de goede prestatie van rentegevoelige groeiaandelen, die sinds juli de kar trokken met een gemiddeld rendement van ruim 18%. Vanaf het dieptepunt in juni verkeren ze technisch gezien in een bullmarkt.

Maar de seinen staan hiermee niet op groen. Het risico bestaat dat de Fed vanwege hardnekkige inflatie het verkrappend beleid niet zo snel zal verlaten, waardoor beleggers hun renteverwachtingen weer naar boven moeten bijstellen. Het tweede risico is dat de recessie dieper wordt dan verwacht, doordat consumenten de hand steviger op de knip houden.

Onze overtuiging is dat ons basisscenario van een milde recessie, met sterke groeivertraging en langzaam dalende inflatie, zich momenteel voltrekt. Aanwijzingen daarvoor zijn de voorzichtige piek van de inflatie en het vooralsnog uitblijven van signalen die wijzen op een diepe recessie. Zo’n milde recessie zal, zeker als die gepaard gaat met een daling van de rente volgend jaar, geen diepe bearmarket inluiden. Aandelenwaarderingen zijn gedaald tot benedengemiddeld en een milde recessie komt niet meer als een verrassing.

Voor onze strategie betekent dit dat we op dit moment vasthouden aan het reeds in juni verlaagde risico in de portefeuille. We houden een lichte voorkeur voor aandelen.

Goed om te weten. Aan beleggen zijn risico’s verbonden. De waarde van je belegging kan fluctueren. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.