Column: van Magnificent Seven naar Fabulous Four
En toen waren er nog maar vier. Maandenlang draaide alles op de beurs om de Magnificent Seven en hun resultaten. Inmiddels zijn Alphabet, Apple en Tesla achterop geraakt en trekken de overgebleven vier (Amazon, Meta, Microsoft en Nvidia) de kar. Samen vormen deze ‘Fabulous Four’ inmiddels meer dan 18% van de marktwaarde van de S&P500. De gehele top tien is goed voor zo’n 35%. De concentratie in de markt is dus erg hoog. Is dat een risico? Moeten we ons zorgen maken?

Laten we even een geschiedenisboekje openslaan. Het is namelijk niets nieuws dat de top van de markt tezamen zoveel beurswaarde heeft. In de jaren 60 en 70 was de top tien van de S&P telkens goed voor meer dan 30%. Dat percentage lag zelfs boven de 40% in het midden van de jaren 60. Niets nieuws onder de zon, dus.
Pakken we er een kaart bij, dan zien we in andere landen ook een smalle top. Kijkend naar China zijn de twee grootste aandelen samen al goed voor meer dan 20% van de in totaal 600 aandelen in de MSCI China index. In Duitsland pakken de drie grootste namen 30% van de MSCI Germany en in Nederland is ASML goed voor 15% van de AEX . Voor die laatste twee geldt natuurlijk dat het totaal aantal bedrijven een stuk kleiner is, maar het lijkt een wetmatigheid dat aandelenmarkten altijd en overal in zekere mate geconcentreerd zijn.
Is dat dan een risico voor het rendement? Integendeel, het lijkt bijna onlosmakelijk verbonden te zijn met rendement. Amerikaans onderzoek laat zien dat terwijl de aandelenmarkt als geheel op lange termijn blijft doorstijgen, dat niet geldt voor een meerderheid van individuele bedrijven. Het is zelfs zo dat minder dan 5% van de aandelen over de afgelopen honderd jaar samen verantwoordelijk was voor alle waardecreatie in die periode. Uiteraard zijn er in de top tussendoor wisselingen van de wacht. De top tien van twintig jaar geleden zag er, met namen zoals General Electric, Exxon, Pfizer en Cisco heel anders uit dan nu, laat staan de top tien van dertig jaar of vijftig jaar geleden.
Voor het huidige beursklimaat zijn er voldoende risico’s te bedenken: maakt AI zijn belofte waar, krijgt de Fed de inflatie onder controle, wat betekent onrust in het Midden-Oosten voor de olieprijs? Concentratierisico an sich staat niet hoog op dat lijstje. Mochten de Magnificent Seven of de Fabulous Four nu dus steekjes laten vallen, dan zullen ook dit keer andere namen uiteindelijk hun plek overnemen. Voor de beurs als geheel maakt het in die zin op lange termijn niet uit wie de kar trekt.
Goed om te weten. Aan beleggen zijn risico’s verbonden. De waarde van je belegging kan fluctueren. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.